ကုိေအာင္ ၊ ႐ုိးမေရဒီယုိမဂၢဇင္း
ေဒတပတ္မွာေတာ့ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက ကမန္ တိုင္းရင္းသား႐ုိ႕ မဂၤလာလက္ထပ္ပြဲဓေလ့ထံုးစံတိ အေၾကာင္းကို တင္ဆက္ေပးလားဖုိ႔ပါ။
ကမန္႐ုိ႕စြာ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက စစ္ေတြ၊ ေက်ာက္ျဖဴ၊ ရမ္းၿဗဲနဲ႔ သံတြဲၿမိဳ႕နယ္တိထဲမွာ အမ်ားဆံုးေနထိုင္ၾကၿပီး လယ္ယာလုပ္ငန္းနဲ႔ အသက္ေမြးၾကသူမ်ားပါေရ။ တပ္မေတာ္သား၊ အစိုးရ၀န္ထမ္း၊ ကုန္သည္ စသည္ျဖင့္ လုပ္ကိုင္ၾကသူတိလဲရွိပါေရ။ ရခိုင္စကားကို ေျပာဆိုၾကၿပီး ၀တ္စားဆင္ယင္မႈ၊ ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ လူမႈ ဆက္ဆံေရး ဓေလ့ထံုးစံတိကလည္း ရခိုင္တို႔နဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္ၾကပါေရ။ အစၥလာမ္ဘာသာကို ကိုးကြယ္ၾကေပမယ့္ သူ႐ုိ႕စြာ ဘာသာေရးကို အေျခမခံေရ ႐ိုးရာဓေလ့ထံုးစံတိ၊ ႐ိုးရာပြဲသဘင္တိကို အေလးထား ေလ့ရွိပါေရ။ ဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအတုိင္း လိုက္နာေဆာင္ရြက္ေလ့ရွိၿပီး ေျပာင္းလဲမႈ မရွိသေလာက္ျဖစ္ေရပုိင္ ယခင္အစဥ္အလာ တိ အတိုင္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကဆဲပါ။
သူ႐ုိ႕ ဓေလ့ထံုးစံတိထဲက လက္ထပ္ မဂၤလာေဆာင္ႏွင္းေရ ဓေလ့ထံုးစံအေၾကာင္း စစ္ေတြၿမိဳ႕ သကၠယ္ျပင္ ရြာမေက်းရြာက ကမန္လူမ်ိဳးတိနဲ႔ တြီ႔ဆံုေမးျမန္းၿပီး တင္ဆက္ပီးလားပါေမ။
ကမန္တိ့ လက္ထပ္မဂၤလာေဆာင္ႏွင္းေရအခါ သားသမီးတိ ႏွစ္သက္ေရလူကိုရာ မိဘတိက ေတာင္းယူ လက္ထပ္ေပးတတ္ၾကပါေရ။ သားျဖစ္သူက ႏွစ္သက္ေရ အမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိေနေက၊ ယင္းခ်င့္မက ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္သူ ရွိေနၿပီဆိုေက ေတာင္းယူ လက္ထပ္ေပးဖို႔ မိဘကို အသိေပးၾကရပါေရ။ ေယေလ့သင့္ သတို႔သမီးကို ေတာင္းေပးဖို႔ သားကိုယ္တိုင္က မိဘတိကို တိုက္ရိုက္ အသိေပးေရ ထံုးစံေတာ့ မရွိပါ။ မိန္းမေခ်တိဘက္ကလဲ မႏွစ္သက္သူကို ျငင္းႏိုင္သလို မိဘကလဲအတင္းစီစဥ္ေရ ထံုးစံလဲ မရွိလို႔ စစ္ေတြၿမိဳ႕နယ္ သကၠယ္ျပင္ ရြာမေက်းရြာမွာ ေနထိုင္ေရ အသက္ ၇၁ ႏွစ္ အရြယ္ ဦးစိန္ျပည့္က ေျပာပါေရ။
“ကိုယ္တိုင္ မေျပာဘူး။ ယင္းပုိင္ေျပာေရထံုးစံမရွိ။ အေဖနဲ႔ ညီအကိုလို ရင္းႏွီးေရ တေယာက္ေယာက္ကို ေျပာျပလိုက္ေရ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဇာမိန္းကေလးကို ေတာင္းေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ့္မိဘကို တိုက္တြန္းေပးပါလို႔ ေျပာလိုက္ေရ။ အဲ့လိုေတာင္းၿပီး ယူႀကစြာပါ။ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ယူၾကစြာ ရွိေတာ့ရွိေရ။ နည္းေရ။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ သေဘာတူလို႔ လိုက္လားၾကစြာမ်ိဳး။ အရင္ကလဲ ရွိေရ။ ခုလဲရွိေရ။ နည္းေရ။ သူ႕မွာ ၾကင္နာသူခ်စ္ေရသူရွိေနေရဆိုေကလဲမိန္းကေလးက ျငင္းပိုင္ခြင့္ရွိပါေရ။ မိန္းကေလးကျငင္းေက မိဘက အတင္းအဓမၼ မလုပ္။ အလြန္ခ်မ္းသာေရ ေယာက်ာ္းဆိုေကေတာ့ မိဘတိက နင္သူ႔ကို မယူလို႔ မရေျပာတတ္ေရ။ မယူလို႔ မရလို႔ အဓမၼလုပ္စြာနဲ႔ မိန္းကေလးတိက သူ႔ကုိယ္သူ ဒုကၡေပး လိုက္စြာမ်ိဳးလဲ ရွိေရ။”
သတို႔သားေလာင္း ေတာင္းဆိုခ်က္ကို မိဘတိက ေလ့လာပနာ သတို႔သမီးေလာင္းကို ေတာင္းဆိုဖို႔အတြက္ သတို႔ သမီးရွင္ မိဘတိကို တိြ႕ဆံုၿပီး ကနဦးေၾကာင္းလမ္းဖို႔ သေဘာထားကို စံုစမ္းၾကပါေရ။ သတို႔သမီးရွင္ မိဘတိကလဲ သမီးျဖစ္သူ သေဘာထားကို ေမးျမန္းၿပီး ႏွစ္သက္လက္ခံေရ ဆိုေကေတာ့ ေစ့စပ္ေၾကာင္းလမ္းပြဲကို ေဆာင္ရြက္ၾကပါေတာ့ေရ။
“ေျပာထားၿပီးေက လူသိရွင္ၾကားေပါ့ အားလုံုးတရြာလံုးကိုေခၚေရ။ ကြမ္းပြဲနဲ႔လားပနာ လူႀကီးစံုရာေရွ႕မွာ မင္းသမီးကိုငါက ေရႊတက်ပ္သား၊ ေငြ ႏွစ္သိန္းေပးေရ။ သတို႔သားဖခင္၊ သတို႔သမီးဖခင္က လူႀကီးစံုရာထဲမွာ အသြင္းလက္ဖြဲ႕ပစၥည္းေပးပနာ ေစ့စပ္ရေရ။”
ေစ႔စပ္ၿပီးဗ်ာလ္ဆိုေကေတာ့ ေန႔ေကာင္းရက္သာ ေရြးစြာ၊ သတို႔သားသတို႔သမီးအရံေရြးစြာ၊ မဂၤလာေျမႇာက္ ဆုေတာင္းေပးဖုိ႔ သူကို ေရြးခ်ယ္စြာတိကို ေဗဒင္ဆရာနဲ႔ တိုင္ပင္ၿပီး ေန႔သားရက္သားကိုက္မကိုက္၊ သတ္မွတ္ေရ မဂၤလာေျမႇာက္ဆုေတာင္းေပးႏုိင္သူဟုတ္ မဟုတ္ ေရြးခ်ယ္ၾကပါေတာ့ေရ။ မဂၤလာရက္ သတ္မွတ္ၿပီး မဂၤလာပြဲ က်င္းပဖို႔ စီစဥ္ရပါေတာ့ေရ။
လက္ထပ္မဂၤလာပြဲစြာ သံုးရက္အထိၾကာျမင့္ပါေရ။ ပြဲႀကိဳေန႔ကေတာ့ ပြဲအတြက္ ႀကိဳတင္လုပ္ေဆာင္ ထားရဖုိ႔ အစီအစဥ္တိကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး သီဆိုကခုန္ပနာ စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၾကစြာပါ။ ဒုတိယေန႔မွာေတာ့ အရင္ကတည္းက ႏွစ္ဖက္စလံုးသေဘာတူ ထားၾကေရ အတိုင္း ေစ့စပ္ပြဲကို လူႀကီးစံုရာနဲ႔ ျပဳလုပ္ပါေရ။
“သတို႔သားဘက္က မုန္႔တိယူပနာ ဆြမ္းအုပ္တိနဲ႔လားေရ။ လူႀကီးတိကလဲ ၀ိုင္း၀န္းပနာ အသြင္းပစၥည္းက ဇာေလာက္၊ ေရႊကဇာေလာက္ ေငြကေဇာေလာက္၊ အဆိုျပဳပနာ ေစ့စပ္ၾက ရပါေရ။ ယင္းခ်င့္ကုိ ကြမ္းပြဲတင္ေရလို႔ ေခၚေရ။”
မဂၤလာကြမ္းပြဲတင္ဖို႔ အစီအစဥ္ရွိဗ်ာလ္လို႔ ေသခ်ာစြာနဲ႔ တရြာလံုး အိမ္တိုင္းက မုန္႔မ်ိဳးစံုလုပ္နာ သတို႔သားအိမ္ကို ပို႔ေပးၾကပါေရ။ မုန္႔တိ သတို႔သမီးအိမ္ကို ေပးပို႔ဖို႔ မိန္းကေလးတိက အလွဆင္ၿပီး ရြာထဲမွာ စီတန္းလွည့္လည္ လားၾကပါေရ။ ယင္းနီ႔ ညဇာပိုင္းက စလို႔ သတို႔သမီး အိမ္မွာ သူငယ္ခ်င္း အပ်ိဳတိကလည္း ညနက္အခ်ိန္အထိ သမီးေစာင့္အေဖာ္လုပ္ေပးၾကပါေရ။ မၫြန္႔သိန္းက သူ႐ုိ႕ရြာမွာ လုပ္ၾကေရ ဓေလ့ကို အခုပုိင္ ေျပာျပပါေရ။
“တရြာလံုးမုန္႔ေကာက္ၿပီးေက သတို႔သားရွင္အိမ္ကို လားပို႔ၾကေရ။ သတို႔သားအိမ္က မုန္႔တိကို အုပ္နဲ႔ထည့္ၿပီး သတို႔သမီးရွင္ အိမ္ကို လာပို႔ရေရ။ သတို႔သမီးအိမ္ကို ေရာက္ပနာ တရြာသားလံုး ေ၀စားၾကေရ။ ယင္းေန႔ ညဘက္ဆိုသတို႔ သမီးကို အပ်ိဳတိက တည လားေစာင့္ေပးရေရ။ ညဆယ္နာရီ ဆယ့္တစ္နာရီေလာက္ထိ ထိုင္ပနာ ေစာင့္ေပးၾကေရ။”
ယင္းပိုင္ သမီးေစာင့္ခ်ိန္မွာ မဂၤလာအခမ္းအနားမွာ မပါမျဖစ္ပါရဖို႔ မဂၤလာစေကာမွာထည့္သြင္းရဖုိ႔ မုန္႔၊ ေရခ်မ္းအိုး၊ ေပါက္ေပါက္ စစြာတိကို မိန္းကေလးတိက ကူညီေဆာင္ရြက္ေပးၾကပါေရ။
“ယင္းေန႔ ညဘက္မွာပြဲမုန္႔လုပ္ေရ…. ဓေလ့ထံုးစံေပါ့။ ဆန္တသိုက္ (တသိုက္- ႏို႔ဆီဗူးေလးလံုး၊ ၿပီ၀က္) ကိုစိမ္ထားရေရ။ ၿပီးေက ေထာင္းရေရ။ ေထာင္းၿပီးေက မုန္႔အလံုးလုပ္ၿပီး ေပါက္ေပါက္တိနဲ႔ ေရာၿပီးထားရေရ။ ေနာက္ၿပီးေက ေရစင္ျမက္၊ သေျပၫြန္႔၊ ငွက္ေပ်ာသီး ႏွစ္လံုးကို၊ ေနာက္ၿပီး ကြမ္းသီး၊ ကြမ္းတိကိုပူးၿပီး ခ်ည္ရေရ။ ေနာက္ ဆန္ေကာမွာ စုၿပီးထည့္ရေရ။”
ေနာက္တေန႔ကေတာ့ မဂၤလာလက္ထပ္ဖုိ႔ ေန႔ျဖစ္ပါေရ။ မနက္ေစာေစာမွာ မဂၤလာအခ်ိန္ကို သတ္မွတ္ၿပီး မဂၤလာေျမႇာက္ ဆုေတာင္းပြဲ အစီအစဥ္ကို သတို႔သားသတို႔သမီးေနအိမ္တိမွာ လုပ္ၾကရပါေရ။ မနက္ေနထြက္ခ်ိန္၊ ေရတက္ခ်ိန္မွာ မဂၤလာေျမႇာက္ေလ့ ရွိပါေရ။ မဂၤလာေျမႇာက္ေရ ဆိုစြာကေတာ့ သတို႔သား သတို႔သမီးတို႔ကို ႀကီးပြားခ်မ္းသာေအာင္၊ မဂၤလာရွိေအာင္ မဂၤလာဆန္ေကာမွာ ဆီမီးခြက္ ထြန္းၿပီး ဆုေတာင္းေပးရေရ အစီအစဥ္ပဲျဖစ္ပါေရ။ ေဒအစီအစဥ္ကို ေဆာင္ရြက္ေပးရစြာကေတာ့ လင္မယား ကြဲကြာဖူးသူ၊ ေသဆံုးဖူးသူ မျဖစ္ရဘဲ လင္စံု၊ မယားစံုရွိေနၿပီး သားဦးေမြးဖြားထားေရ မိသားစုက အိမ္ရွင္မကပဲ သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီး ႏွစ္ေယာက္စလံုး အိမ္တိမွာ မဂၤလာေျမႇာက္ ဆုေတာင္းေပးရပါေရ။ အိမ္ေထာင္ဦး လင္မယားျဖစ္ၿပီး သားဦးေယာက်ာ္းေမြးထားေရသူကို အၫြန္႔ေဆာင္သူ မဂၤလာရွိသူလို႔ သတ္မွတ္ၿပီး မဂၤလာအစီအစဥ္တိမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ေပးရပါေရ။
ယင္းေနာက္ မဂၤလာသတို႔သမီး သတို႔သားတို႔ ႏွစ္အိမ္စလံုးမွာ ေရာက္လာေရ ဧည့္သည္တိုင္းကို ဧည့္ခံေကၽြးေမြးၾကပါေရ။ အစီအစဥ္ ၿပီးေရအခါ အၫြန္႔ေဆာင္သူလို႔ သတ္မွတ္ေရ ေယာက်ာ္းမိန္းမတို႔က ဦးေဆာင္ရပါေရ။ ဦးေဆာင္ေရ ေယာက်ာ္းက ဒါးကို ကိုင္ေဆာင္ လာရၿပီး၊ ေရခပ္ဖုိ႔ ေရကန္မွာ ေရကို ဒါးနဲ႔ ၇ ခ်က္ ခုတ္ၿပီးမွ သတို႔သမီးသတို႔သားတို႔ ေရခ်ိဳးဖို႔အတြက္ သန္႔စင္ေရေရကို ခပ္ေပးရပါေရ။ ယင္းအခါ ေရအိုး ၇ လံုး၊ ၅ လံုးစသည္ျဖင့္ ခပ္ယူရၿပီး သတို႔သားသတို႔သမီး႐ုိ႕ အပ်ိဳရံ လူပ်ိဳရံ သူငယ္ခ်င္းတိက သယ္ယူလာရၿပီး သူတို႔ အိမ္တိမွာ ေရခ်ိဳးေပးရပါေရ။ ေရကို ဇာေၾကာင့္ ဒါးနဲ႔ ၇ ခ်က္ ခုတ္ရလဲဆိုစြာ ေသေသခ်ာခ်ာမသိေကေလ့ သူမွန္းဆေရ အယူအဆကိုေတာ့ ဦးစိန္ျပည့္က အခုပုိင္ ရွင္းျပပါေရ။
“ေရကို ဇာေလာက္ပဲခုတ္ခုတ္ ကြဲလားစြာ မဟုတ္ဘူးေလ။ ေဒအတိုင္းပဲရွိေနေရ ဆိုေရသေဘာ။ ဇာေလာက္ပဲဇာလို ရန္သူပဲလာလာ သူ႐ုိ႕လင္မယား ေဒအတိုင္းရွိေနဖုိ႔ ဆိုေရသေဘာ သက္ေရာက္ဖုိ႔ ထင္ပါေရ။ ကၽြန္ေတာ့္ အယူအဆကို ေျပာစြာပါ။”
သတို႔သမီးသတို႔သားတို႔ ေရခ်ဳိးၿပီး အ၀တ္အစား အေကာင္းအသစ္တိနဲ႔ ျပင္ဆင္ၿပီးဗ်ာလ္ဆိုေကေတာ့ ညေနပိုင္းအခ်ိန္ ေရာက္ပါဗ်ာလ္။ လက္ထပ္ မဂၤလာ က်င္းပဖုိ႔ သတို႔သမီး ေနအိမ္ကိုသတို႔သားနဲ႔ မိဘတိကအျခံအရံတိ၊ အေဆာင္အေယာင္တိ တပါတည္းယူေဆာင္ၿပီး အတီးအမႈတ္၊ အဆိုတိနဲ႔ စီတန္းလွည့္လည္လားရပါေရ။
ႀကံပင္ အၫြန္႔ကို ကိုင္ေဆာင္ဖို႔ သတို႔သားအရံတေယာက္၊ မဂၤလာဆန္ေကာနဲ႔ ဆီမီးကို ကိုင္ေဆာင္ဖုိ႔ သတို႔သားအရံတေယာက္၊ ကြမ္းအုပ္နဲ႔ ပန္းအုပ္ကို ကိုင္ေဆာင္ဖုိ႔ အပ်ိဳစင္မိန္းကေလး ႏွစ္ေယာက္၊ ဖ်ာ၊ အိပ္ယာခင္းနဲ႔ ေခါင္းအံုးတို႔ကို ကိုင္ေဆာင္ဖုိ႔ သတို႔သား အရံတေယာက္ ပါ၀င္ရပါေရ။ သတို႔သားက ေခါင္းေပါင္း၊ တိုက္ပံုအက်ႌနဲ႔ ႐ိုးရာရခိုင္လံုျခည္ကို ၀တ္ဆင္ၿပီး ယပ္ေတာင္နဲ႔ ဒါးတစ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ေဆာင္ထားရပါေရ။ မဂၤလာဆန္ေကာထဲမွာေတာ့ သေျပၫြန္႔နဲ႔ ေရစင္ျမက္အၫြန္႔ေခ်တိ ထိုးစိုက္ထားေရ ေရခ်မ္းအိုးငယ္၊ ႏွမ္းဆီ ထည့္ၿပီး မီးထြန္းထားေရ ဆီမီးခြက္တခြက္ပါပနာ ပြဲၿပီးခ်ိန္ထိ မီးမၿငိမ္းေအာင္ သတိျပဳရပါေရ။ ဆန္ေပါက္ေပါက္၊ မုန္႔ခ်ပ္တိ၊ ႀကိဳးနဲ႔ပူးခ်ည္ ထားေရ ငွက္ေပ်ာသီးႏွစ္လံုး၊ ႀကိဳးနဲ႔ စည္းထားေရ ကြမ္းယာတိ ထည့္ထားရပါေရ။ ကြမ္းအုပ္မွာေတာ့ ကြမ္းရြက္နဲ႔ ကြမ္းသီး၊ ပန္းအုပ္ ထဲမွာေတာ့ ပန္းမ်ိဳးစံု၊ အုန္းဆီနဲ႔ ဘီး (ေခါင္းၿဖီး) တို႔ကို ထည့္ထားရပါေရ။ ယင္းပန္းတိကေတာ့ သတို႔သမီးအလွဆင္ေရအခါ ပန္ဆင္ဖို႔ ေပးရစြာလို႔ မၫြန္႔သိန္းက ေျပာပါေရ။
သတို႔သမီးအိမ္ကိုေရာက္ေရအခါမွာေတာ့ သတို႔သမီး ညီမအငယ္ဆံုး သုိ႔မဟုတ္ ေမာင္အငယ္ဆံုးက သတို႔သားကို ေျခေဆးေပးပနာ သတို႔သားကလဲ မုန္႔ဖိုးအေနနဲ႔ ေငြတခ်ိဳ႕ကို ေျခေဆးခအေနနဲ႔ ထုတ္ေပးရပါေရ။ ေျခေဆးဖုိ႔ ေမာင္ ညီမအငယ္ဆံုးမရွိေကေတာ့ ၀မ္းကြဲ ေမာင္ ညီမအငယ္ဆံုးက ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါေရ။ လက္ထပ္ဖုိ႔ မ႑ပ္ထဲမွာသတို႔သားနဲ႔ အတူလာေရ ပရိသတ္က ေနရာယူထိုင္ေနတုန္းမွာ သတို႔သား ယူေဆာင္လာေရ ပန္းအုပ္ထဲက ပန္းတိနဲ႔ သတို႔သမီးကို ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္ေပးၾကပါေရ။ ယင္းအခ်ိန္မွာဗ်ာလ္ ကြမ္းအုပ္ထဲက ကြမ္းတိနဲ႔ ေရာက္ရွိေနေရ ဧည့္သည္တိကို တည္ခင္းဧည့္ခံထားပါေရ။ သတို႔သား သတို႔သမီး မိဘတိက ေရာက္လာေရ လူႀကီးသူမတိကို လက္ထပ္ပြဲမွာ ေပးထားေရ လက္ဖြဲ႕အသြင္းပစၥည္းတိကို ေဖာ္ျပပနာ သက္ေသခံၾကပါေရ။
ဂုပုိင္ လက္ထပ္ေပးၿပီးစြာနဲ႔ မဂၤလာပြဲအစီအစဥ္တိလဲ ၿပီးဆံုးပါယာ။ သတို႔သားနဲ႔ သတို႔သမီး႐ုိ႕ ေနထိုင္ကတ္ဖုိ႔ ေနအိမ္ကိုလားေရာက္ဖုိ႔ယာ ျဖစ္ပါေရ။ ႏွစ္ဘက္မိဘ ဇာအိမ္မွာမဆို ေနထိုင္ႏိုင္ေရပုိင္ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ယာရွိၿပီးေကလဲ လားေရာက္ေနထိုင္ႏိုင္ပါေရ။ လက္ထပ္ပြဲၿပီးလို႔ သံုးရက္နဲ႔ ခုနစ္ရက္ၾကားမွာေတာ့ မဂၤလာေမာင္ႏွံတို႔က ေငြေၾကးတတ္ႏိုင္ေရအေလွ်ာက္ မဂၤလာထမင္းကို ဖိတ္ေခၚတည္ခင္းေလ့ရွိၿပီး ရပ္ရြာထဲက အႀကီးအကဲေဆြမ်ိဳးမိတ္ေဆြတို႔ေနအိမ္ကို ရွိခိုးကန္ေတာ့ဖို႔ လားၾကရပါေရ။ ယင္းခါ ေဆြမ်ိဳးမိတ္သဂၤဟတိက မဂၤလာ ေမာင္ႏွံအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ မဂၤလာလက္ဖြဲ႕ လက္ေဆာင္တိ ေပးကမ္းၾကေလ့ရွိပါေရ။ လက္ထပ္မဂၤလာေဆာင္ႏွင္းေရ အခ်ိန္မွာေတာ့ လက္ဖြဲ႕ လက္ေဆာင္တိ ေပးေလ့ မရွိၾကပါဘူး။
ကမန္တို႔မဂၤလာလက္ထပ္ပြဲက်င္းပႏိုင္ေရ လရာသီတိကေတာ့ ရခိုင္တို႔နဲ႔ အတူတူပဲ ျဖစ္ပါေရ။ ၀ါဆုိလက သီတင္းကၽြတ္လထိ ၀ါတြင္း အခ်ိန္နဲ႔ တန္ခူး၊ နတ္ေတာ္နဲ႔ ျပာသိုလတိမွာမဂၤလာလက္ထပ္ပြဲ လုပ္ေလ့မရွိဘဲ တန္ေဆာင္မုန္း၊ တပို႔တြဲ၊ တေပါင္း၊ ကဆုန္နဲ႔နယုန္ လတိမွာပဲ လုပ္ေလ့ရွိပါေရ။ ေယေလ့သင့္ အေျခအေနအရ ႏွစ္ဦးသေဘာတူခိုးရာလိုက္လာခဲ့ေကေတာ့ ဇာရာသီဘယ္လပဲျဖစ္ျဖစ္ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးၾကေရလို႔ ဦးစိန္ျပည့္က ေျပာပါေရ။
အသက္ ၂၇ ႏွစ္ရွိဗ်ာလ္ျဖစ္ေရ မၫြန္႔သိန္းကေတာ့ သူသာလက္ထပ္ျဖစ္ခဲ့ေက မဂၤလာေဆာင္ပြဲကို ဘေဇာင္ က်င္းပဖုိ႔လဲဆိုစြာ စိတ္ကူးေနဆဲပါ။
“မိဘေပးစြာကိုစိတ္ကူးေရ။ ကိုယ္ကလဲ ႀကိဳက္ရဖုိ႔။ မိဘကလည္းေပးရဖုိ႔။ မိဘေပးေပစားဖုိ႔ ကိုယ္ႀကိဳက္ေကလဲ မယူခ်င္။ ေဒထက္အမ်ားႀကီး ပိုၿပီး စည္စည္ကားကား လုပ္ပစ္လုိက္ခ်င္ေရ။ စိတ္ထဲမွာ။”
711 total views, 1 views today