ကုိေအာင္၊ ႐ုိးမေရဒီယုိမဂၢဇင္း
ေဒတစ္ပတ္မွာေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ ဘူးသီးေတာင္နန္႔ ေမာင္ေတာေဒသက ဝါဆုိပန္းခူးထြက္ေတ ဓေလ့အေၾကာင္းကုိ တင္ဆက္ပီးလားဖုိ႔ ျဖစ္ပါေရ။ ဝါဆုိပန္းဆုိစြာ ဘေဇာင္ပန္းမ်ဳိးလဲ၊ ဝါဆုိပန္းခူးပနာ ဇာပုိင္သုံးကတ္လဲ။ ရဟန္းသံဃၤာတိ့က ဝါဆုိပန္း အလွဴခံေရအခါ ဇာပုိင္သုံးကတ္လဲ။ ဝါဆုိပန္းခူးေရ ဓေလ့ ဇာပုိင္ေျပာင္းလဲလာေရ စေရ အေၾကာင္းအရာတိ့ကုိ သတင္းေထာက္ကုိေအာင္က ပီးပုိ႔ထားပါေရ။
ဘူးသီးေတာင္နန္႔ ေမာင္ေတာလုိ႔ ေျပာသံၾကားလုိက္စြာနန္႔ အားလုံးက ပဋိပကၡတိ့၊ သီြးထြက္သံယုိ အနိဌာရုံ ျမင္ကြင္းတိ့၊ လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းအရာတိ့နန္႔ ႏုိင္ငံေရး အၾကပ္အတည္းတိ့ကုိရာ ျပန္ပနာ ျမင္ေယာင္ ၾကားေယာင္မိကတ္ဖုိ႔ ျဖစ္ပါေရ။ ေယေလ့သင့္ ေအေဒသမွာ နီထုိင္ကတ္ေတ သာမန္ျပည္သူ အမ်ားစုကေတာ့ အခက္အခဲ အၾကပ္အတည္းတိ့ၾကားထဲကရာ နိ႔စုိင္ လူမႈဘဝတိ့ကုိ ပေပ်ာ္ရြရႊင္ အအီးဆဆီး ျဖတ္သန္းတတ္ကတ္ပါေရ။
ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္နိ႔ကေတာ့ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာ ကားလမ္းေဘး သစ္ေတာရြာနးက ေျမာင္ထဲမွာ ေဆာင္းေဘာက္တိ့ကနိပနာ ေတးခင္းသံတိ့၊ ကခုန္ေရ အသံတိ့နန္႔ ဆူညံပနာ စည္ကားနီပါေရ။ တစ္ၿမဳိ႕လုံးက လူငယ္တိ့နန္႔ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အမ်ားစုပါဝင္ေရ အဖြဲ႔တိ့စြာ အုပ္စုလုိက္၊ မိသားစုလုိက္ ဝါဆုိပန္းခူးဖုိ႔ လာကတ္စြာပါ။ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕က ကုိစိန္လွျဖဴက သူ ဝါဆုိပန္းခူးေရ အေတြ႔အၾကဳံကုိ ခုပုိင္ ေျပာျပပါေရ။
“ဝါဆုိပန္းခူးေရဆုိစြာက ေဒသ အလွအပ ေတာင္ေတာသဘာဝရႈခင္းတိ့၊ ေနာက္ၿပီးေက ေတာမွာ ေပါက္ေတပန္း၊ ယင္းပန္းတိ့ကုိ ရွာပနာ ညဇာသား ဘုရားတင္ေရ။ လားစြာကေတာ့ သူသူငါငါ အားလုံး လားကတ္စြာရာ။ ေပ်ာ္ဖုိ႔လဲေကာင္းေရ။ ဘုရားကုိလွဴရေရအတြက္လည္း ကုသုိလ္ျဖစ္ေတ”
ဝါဆုိခ်ိန္ဆုိစြာ ဇာလဲ။ ဝါဆုိပန္းကပ္လွဴျခင္းဆုိစြာ ဇာပုိင္အဓိပၸာယ္ရွိလဲ။ ေအဓေလ့က ဇာခ်ိန္ကတည္းက ရွိနိလဲဆုိစြာ ဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈ သင္ခန္းစာတိ့ သင္ၾကားပီးနိေရ ဘူးသီးေတာင္ၿမဳိ႕ သုဓမၼာရုံေက်ာင္းဆရာေတာ္ အရွင္သာဂရကုိ မိန္းျမန္းေလွ်ာက္ထားၾကည့္ပါေရ။
“အသက္ႀကီးေရ အဖိုး အေဘာင္တို႔ဆိုေက ဥပုသ္နိ႔ မတုိင္ခင္ အဖိတ္နိ႔ ကတည္းက အိပ္ယာလိပ္ရုိ႕ ေခါင္းအံုး၊ ပဆုိးရုိ႕ကုိ ယူလာပနာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ၾကဳိလုိ႔ ဥပုသ္ေစာင့္ေရ။ လျပည့္နိ႔က်ေက သူရုိ႕ သားသမီးတိ့က ဆြမ္းခ်ဳိင့္တိ့နန္႔ သူရုိ႕ အဖုိးအေဘာင္ အဘာအမင္ရုိ႕ကုိ ဆြမ္းတိ့လာပုိ႔ကတ္ေတ။ ယင္းဘက္ေခတ္က ဂုပုိင္ စုေပါင္းဆြမ္းေကၽြးစြာတိ့ ေကာင္းမရွိ။” လုိ႔ မိန္႔ၾကားပါေရ။
ဘုန္းႀကီးတိ့ကေတာ့ မုိးရာသီကာလမွာဆုိေက ခရီးလားစြာတိ့ မလုပ္ဘဲ သူရုိ႕ ေက်ာင္းမွာရာ တစ္မုိးတြင္းလုံး သီတင္းသုံးနီထုိင္ကတ္ဖုိ႔ ဘုရားက စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခပါေရ။ ယင္းပုိင္ ေက်ာင္းမွာရာ ဘုန္းႀကီးတိ့ အတူတူ ညညီညညြတ္နီကတ္ဖုိ႔ အျပန္အလွန္ ကတိျပဳကတ္စြာကို ဝါဆုိေရ၊ ဝါကပ္ေတလုိ႔ ေျပာကတ္ပါေရ။ ယင္းပုိင္ ဝါဆုိေရကာလစြာ ရခုိင္/ဗမာ ျပကၡဒိန္အရ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္နိ႔ကနိ ဝါကၽြတ္လျပည့္နိ႔အထိ ျဖစ္ပနာ ယင္းကာလကုိ ဝါတြင္းလုိ႔ သတ္မွတ္ကတ္ပါေရ။ ဘုန္းႀကီးတိ့အခ်င္းခ်င္း အညီအညြတ္ နီထုိင္ကတ္ဖုိ႔လုိ႔ ကတိျပဳေရ အစီစုိင္ကုိ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္နိ႔ ညဇာသားမွာ လုပ္ကတ္ပနာ ယင္းခ်င့္ကုိ ပဝါရဏာျပဳေရလုိ႔ ေခၚပါေရ။
“ အရွင္ဘုရားတိ့ကုိ ေဒဝါဆုိပန္းကုိ ကပ္လွဴပါေရ။ အရွင္ဘုရားစြာ စိတ္ခ်မ္းသသနာနန္႔ ဝါဆုိဝါကပ္ပါဖိ့ ဘုရား။ ယင္းပုိင္ဆုိပနာ ပန္းကပ္ပါေရ။ ဦးဇင္းရုိ႕က ယင္းပန္းတိ့ကုိ ဘုရားမွာ ျပန္ကပ္ပါေရ။ ည ၉ နာရီ လူတစ္ခ်ဳိ႕ အိပ္ရာဝင္ေရအခ်ိန္။ လူေျခတိတ္ေတ အခ်ိန္မွာ ပန္းကုိစြန္႔။ ဘုန္းႀကီး ဇာႏွစ္ပါးရွိလဲ။ ပန္းတိ့ထဲကလဲ က်ေရ ပန္းသုံးမ်ဳိးေလာက္ကုိ တစ္ပါးကုိ ပန္းသုံးမ်ဳိးေလာက္ပီးပနာ ယင္းခ်င့္နန္႔ ဝါဆုိပါေရ။” လုိ႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ပါေရ။
ဘုန္းႀကီးတိ့ ပဝါရဏာျပဳခ်ိန္လုိ႔ေခၚေရ ဝါကပ္ခ်ိန္မွာ ဘုရားကုိ ရည္မွန္းပနာ ပူေဇာ္ဖုိ႔အတြက္ ဝါဆုိပန္းတိ့ကုိ ဒကာ ဒကာမတိ့က ရဟန္းေတာ္တိ့ဘားသုိ႔ ဝါဆုိလျပည့္ေက်ာ္ ၁ ရက္နိ႔မွာပဲ ကပ္လွဴကပ္တယ္လုိ႔ ဆရာေတာ္က ရွင္းျပပါေရ။ ဝါဆုိပန္းဆုိစြာ ဇာပုိင္ ပန္းမ်ဳိးလဲကုိေတာ့ ဆရာေတာ္ အရွင္သာဂရက ခုပုိင္ မိန္႔ပါေရ။
“ဘုရားရွင္လက္ထက္ကလည္း ၀ါဆိုပန္းကပ္ေတဆိုစြာရွိတယ္။ အနီးတဝုိက္က ေတာပန္းတိ့ကို ခူးပနာ…. ၀ါဆိုလမွာပြင့္ေရ ပန္းတိ့ကို ပိုလုိ႔ တန္ဖုိးထားကတ္ေရ။ တျခားတျခားအခ်ိန္မွာ ပြင့္ေရ ပန္းထက္ ၀ါဆိုလမွာမွ ပြင့္ေရပန္း၊ ယင္းခ်င့္မဟုတ္ ၀ါတြင္းတတြင္းလံုး ပြင့္ေရပန္း ယင္းပန္းတိ့ကုိ တန္ဖိုးထားပနာ အယင္လူႀကီးတိ့က ခူးပနာ ကပ္စြာတိ့ရွိေရလုိ႔ ဆရာေတာ္ႀကီးတိ့ေဟာေရ တရားတိ့မွာ နာဖူးေရ။ ေဆာင္းပါးတိ့မွာ ဖတ္ဖူးေရ ။ ယင္းပန္းက ဇာပုိင္ပန္းလဲ ဆုိေက ေတာင္ေတာတိ့ ေျမာင္ကမ္းနားတိ့မွာ တြီ႔ရေရ။ အပြင့္အနီအငယ္ေခ်။ အရြက္အႏုက အျဖဴ။ က်န္ေရအရြက္က အစိမ္းေရာင္။ ယင္းပန္းက ဂုပုိင္ မုိးတြင္းမွာရာ တြီ႔ရေရ။ ယင္းပန္းတိ့ကုိ တန္ဖုိးထားပနာ ထမင္းခ်ဳိင့္တိ့နန္႔ လားခူးကတ္ေတ။ ခူးစြာေတာ့ ေကာင္းမၾကာပါဘူး။ အမ်ားၾကာေက တစ္နာရီေလာက္ဗ်ာလ္။ ခူးလာပနာ ဘုန္းႀကီးတိ့ ဝါကပ္ႏုိင္ေအာင္ ကပ္စြာေတာ့ တြီ႔ေရ။ ယင္းအခ်ိန္ကေပါ့။”
ကုိစိန္လွျဖဴကေတာ့ လွေရပန္းကုိ ရွာပနာ လွဴေကေလ့သင့္ ဝါဆုိပန္းဆုိစြာ ဇာပုိင္ပန္းအမ်ဳိးအစားပန္းလုိ႔ အတိအက် မေျပာတတ္ဆုိပါေရ။
“ေတာမွာေပါက္ေတပန္းကုိ ဝါဆုိပန္းလုိ႔ရာ သတ္မွတ္ေတ။ ဇာပုိင္ပန္းလုိ႔မရွိ။ ပန္းအမ်ဳိးစားလဲ ေခၚဖုိ႔ေတာ့ မတတ္။ လွေရပန္းေခ်တိ့ကုိ မမတိ့က ခူးေရ။ ဆီးေၾကာသန္႔စင္ပနာ ညဇာဘက္ ဘုရားမွာ ကပ္ေရ။”
ေယေလ့သင့္ လူငယ္ပုိင္းအမ်ားစုကေတာ့ ဝါဆုိပန္းဆုိစြာ ဇာပုိင္ပန္းလဲ။ ဝါဆုိပန္းခူေရဆိုစြာ ဇာကုိ ရည္ရြယ္လဲ မသိကတ္ဗ်ာလ္။ သားသမီးတိ့ကုိ လုိက္ပုိ႔ပနာ လာေရ ဘူးသီးေတာင္ၿမဳိ႕က ကုိသန္းသန္းေမာင္က ဝါဆုိပန္းတစ္ခက္ကုိ ျပပနာ ဂုပုိင္ေျပာပါေရ။
“လျပည့္နိ႔ဆုိေက ဥပုသ္ေစာင့္ကတ္ေတ။ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္နိ႔ဆုိေက ဝါဆုိပန္းခူးေရ။ ဝါဆုိပန္းဆုိစြာ ေဒပုိင္ပန္းပါ။ အဂုေတာ့ ေတာေတာင္တိ့မွာလဲ ပြင့္နိစြာေတာ့ မရွိဗ်ာလ္။ ေခတ္ကာလ ရာသီေျပာင္းေရပုိင္ ပန္းတိ့လဲ ရွားလားခဗ်ာလ္။ ပန္းတ့ိရွာရင္း မိသားစုေပ်ာ္ပြဲစားရင္း လာကတ္စြာ။”
ဝါဆုိပန္းခူးပနာ ရဟန္းေတာ္တိ့ကုိ ကပ္လွဴေရ ဓေလ့ထုံးစံတစ္ခုစြာ ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ ကာလအတြင္းမွာ အေျပာင္းအလဲတိ့ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာခပါယာ။ တစ္ရပ္လုံးနီးပါး ဝါဆုိပန္းခူးဖုိ႔ လာကတ္ေကေလ့သင့္ ညဇာ အိမ္ျပန္ခ်ိန္မွာ ပန္းတိ့မပါဘဲ ျပန္လာကတ္လူတိ့ပဲ မ်ားေရ။ ဘူးသီးေတာင္ၿမဳိ႕မွာ နီေရ ေဒၚေအးသာစိန္က “ အရင္ကဆုိေကေတာ့ ခုပုိင္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေသာက္စြာ စားစြာတိ့မရွိ။ ပန္းရေက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာကပ္ေတ။ အခု ပန္းလဲ မရဗ်ာလ္။ အဖြဲ႔လုိက္လားပနာ ကခုန္နီကတ္စြာရာ ရွိဗ်ာလ္။” လုိ႔ ေျပာင္းလဲလာပုံကုိ ေျပာျပပါေရ။
ဆရာေတာ္ အရွင္သာဂရကေတာ့ ခုပုိင္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ ထုံးစံတစ္ခုကနိပနာ အေပ်ာ္ပါးသက္သက္ ေျပာင္းလဲလားေရအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိနိေရ ဆုိပါေရ။
“အခုကေတာ့ အေခ်တိ့က ဝါဆုိပန္းကုိ နာမည္ျပဳပနာ အေပ်ာ္သေဘာကုိ ဦးစားပီးေရပုိ္င္ ျဖစ္လားဗ်ာလ္။ ၿမဳိ႕နားျပင္နား ရြာနားမွာဆုိေက သူရုိ႕အတြက္ မေခ်ာင္ေလ။ ၿမဳိ႕နန္႔ ဝီးေရနီရာမွာ ေသာက္စားပနာ အေပ်ာ္ဘက္ကုိရာ အားသာေရ ဓေလ့ျဖစ္နိယာ။ ပန္းတိ့ မရွိစြာေတာ့ မဟုတ္။ ပန္းတိ့ ရွိေရ။ ယင္းပန္းတိ့ကုိ ခူးရေကာင္းမွန္းမသိ့။ တစ္ေနကုန္ ေဆာင္းေဘာက္ဖြင့္ ကခုန္ပနာ ျပန္လာကတ္ေတ။ ပန္းလဲမပါ။” လုိ႔ မိန္႔ပါေရ။
အသက္အရြယ္ကြာျခားခ်က္အရ အျမင္ကြဲျပားမႈတိ့ ရွိေလ့သင့္ ေျပာင္းလဲလာမႈတိ့ကုိ လက္ခံပီးႏုိင္သူတိ့လဲ ရွိပါေရ။ ေမာင္ေတာၿမဳိ႕က ကုိစိန္လွျဖဴက “ ေခတ္ကလဲ ေျပာင္းလာေရ။ အျမင္တိ့ကလဲ ေျပာင္းလာေရ။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေဆာင္းေဘာက္ၾကီးတိ့ သုံးပနာ လားကတ္ေတ။ တခ်ဳိ႕ကလဲ ရရုိးရာ လားကတ္ေတ။ ေဆာင္းေဘာက္တိ့ သုံးရစြာ ဇာလုိ႔ လားေျပာခီေကေလ့ ကုိယ္ရာ အမုန္းခံရဖုိ႔။” လုိ႔ ေျပာပနာ ဘူးသီးေတာင္ၿမဳိ႕က ဦးေက်ာ္ဝင္းကေတာ့ “ အရင္ကဆုိေက ကားတိ့လဲ မရွိသိ့။ စေစာထပနာ ထမင္းခ်က္ ထည့္ယူလာရေရ။ လမ္းေလွ်ာက္ရေရ။ အခုက လမ္းတိ့လဲ ေကာင္းလာဆုိခါ ပုိပနာ စည္ကားလာစြာကုိ ျမင္ေရ။ လူႀကီးလူငယ္ အေခ်တိ့ အားလုံး ေပ်ာ္နီကတ္ေတ ဆုိစြာလဲ ဝမ္းသာစရာပါ” လုိ႔ ဆုိပါေရ။
ဘူးသီးေတာင္နန္႔ ေမာင္ေတာကားလမ္းအတုိင္း ေမယုသစ္ေတာထဲက မုိးရာသီကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး ေျမာင္နန္႔ ေတာပန္းတိ့ သဘာဝ ေပါက္ပင္တိ့နန္႔ စိမ္းလန္းေနခ်င္ေကေလ့ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ျမင္ကြင္းတိ့၊ သဘာဝါေပါက္ပင္တိ့၊ ေျမျပင္အနီအထားတိ့လဲ အမ်ားႀကီး ေျပာင္းလဲလာပါေရ။ ေအေျပာင္းလဲမႈတိ့နန္႔ တတူ ေဒသ စီးပြားေရး အေျခအေနတိ့၊ နီထုိင္မႈ ပုံစံတိ့ပါ ေျပာင္းလဲလာစြာက ဝါဆုိပန္းခူးထြက္ေရ ဓေလ့တစ္ခုကုိလဲ လုံးဝ ေျပာင္းလဲစီခေရလုိ႔ ေဒသခံတိ့က ယူဆကတ္ပါေရ။
“ေျပာရေက အပင္အခက္တိ့ကလဲ မရွိဗ်ာလ္။ ေက်ာက္တုံးႀကီးတိ့လဲ မရွိဗ်ာလ္။ စမ္းေခ်ာင္းထဲက ေက်ာက္တိ့ ထုတ္ေတ။ သစ္ပင္ႀကီးတိ့ ခြပ္ေက ျပဳန္းလာေရ။ အပင္တိ့ တြယ္တက္ဖုိ႔ ေက်ာက္တိ့ ေျမသားတိ့ မရွိ။ ေတာင္တိ့ျပဳိလာေရ။ ရီတိ့ ေႏွာက္လာေရ။ ႀကဳိင္ေရရီဆုိစြာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္နီယာ။” လုိ႔ ကုိစိန္လွျဖဴက ေျပာပါေရ။
ဘူးသီးေတာင္ၿမဳိ႕သား ကုိဦးေက်ာ္ျမင့္ကလည္း သူ အငယ္က လားလာဖူးခေရ ေျမာင္တိ့စမ္းေခ်ာင္းတိ့ အေျခအေနတိ့ကုိ ခုပုိင္ ျပန္ေျပာျပပါေရ။
“ အရင္ကဆုိေက ပန္းခူးဖုိ႔ ေဒနိ႔ရာကုိ လာဖုိ႔ မလုိပါဘူး။ တပ္ရင္း ၁၃ အလြန္မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းရွိေရ။ ယင္း နားေလာက္ရာ။ ေဒနိရာကုိ မေရာက္။ အခုက ဝါဆုိပန္းခူးဖုိ႔ နိရာကုိထားဦး။ ယင္းနီရာကနိ ပင္လယ္ေလာက္က်ယ္လားေရ။ အခု ေဒနိရာကုိ ကၽြန္ေတာ္ရုိ႕ အငယ္က တစ္ခါေလ့ မလာဖူး။ ေက်ာက္တုံးအႀကီးသန္တိ့ဆုိေက တဗ်င္းအႀကီးသန္။ အခုက ဆုိင္ကယ္မေျပာေက့ ေျမာင္ထဲ ကားေတာင္ လားလုိ႔ ရေရ။ ေဘာလုံးေက်ာက္လုိ႔ရေရ။”
ဝါဆုိပန္းခူးေရ ဓေလ့ ထုံးစံတစ္ခုစြာ ရခုိင္ျပည္နယ္ထဲက တျခားနိရာတိ့မွာ လုံးဝမရွိသေလာက္ျဖစ္နီယာ ဆုိေကေလ့ ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာေဒသမွာေတာ့ နာမည္တစ္ခု က်န္နီရုံေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ေတာ့ က်န္နီပါသိ့ေရ။ ေမာင္ေတာသား ကုိစိန္လွျဖဴကေတာ့ သူ႔ သားသမမီးတိ့ကုိ ဝါဆုိပန္းခူးထြက္ေရ အေၾကာင္းကုိ ေျပာပနာ လူငယ္မ်ဳိးဆက္သစ္တိ့ကုိ ေဒဓေလ့ ျပန္ပနာ ေဖာ္ထုတ္ႏုိင္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္နီပါသိ့ေရ။
“ဘူးသီးေတာင္ ေမာင္ေတာမွာရာ ဝါဆုိပန္းခူးထြက္ေတလုိ႔ ေျပာကတ္ေတ။ တျခားနိရာတိ့မွာေတာ့ မၾကားမိ။ အရင္ကေတာ့ ရွိခ်င္ေက ရွိဖုိ႔။ကပ္လွဴကတ္တယ္။ ခုက မရွိသေလာက္။ အခု တက္လာဖုိ႔ လူငယ္တိ့ကုိ လူႀကီးမိဘတိ့က သြန္သင္ဆုံးမရဖုိ႔ပ။ လုပ္ေတာ့ လုပ္ၾကည့္ရဖုိ႔နင္းယာ။ လုပ္ရဖုိ႔စြာက လူႀကီးတာဝန္။ လက္ခံဖုိ႔ မခံဖုိ႔က လူငယ္တိ့တာဝန္ရာ။”
ဝါဆုိပန္းခူးေရ ဓေလ့အေၾကာင္းနန္႔ ဝါဆုိပန္းကုိ ဘုန္းႀကီးတိ့ ဇာပုိင္သုံးကတ္ရလဲ ဆုိစြာကုိလဲ တရားေဟာေရအခါ ယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္း သင္ျပေရအခါ ထည့္သြင္းပနာ ေဟာေျပာေလ့ရွိပါေရ။ ဆရာေတာ္ ေဟာေျပာမႈေၾကာင့္ ပန္းလာကပ္လာလူတိ့လဲ ရွိလာေရလုိ႔ ဆုိပါေရ။ ဆရာေတာ္ အရွင္သာဂရက ဓေလ့ ထုံးစံတစ္ခု လုံးဝ မကြယ္ေပ်ာက္သိ့ခင္ ထိန္းသိမ္းလုိ႔ ရႏုိင္ဖုိ႔လားလုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္နီပနာ ေနာက္ႏွစ္တိ့မွာေတာ့ ဝါဆုိပန္းခူးေရ ဓေလ့တစ္ခု အလွပ ျပန္ပနာ အသက္ဝင္လာဖုိ႔လုိ႔ ယုံၾကည္နီပါေရ။
“ဒကာ ဒကာမတိ့ကုိ ဝါဆုိလျပည့္နိ့ တရားေဟာေက ထည့္ေဟာေရ။ ဦးဇင္းရုိ႕ ဝါဆုိေရအခါ ဒကာဒကာမတိ့ ကပ္ေရ ပန္းနန္႔ ဆုိစြာ မဟုတ္။ ကုိယ့္ေက်ာင္းက ပန္းကုိ ခူးပနာ ဝါဆုိရေရလုိ႔ ထည့္ပနာ ေဟာေရ။ ဝါဆုိလျပည့္နိ႔မွာ တရားေဟာေရ။ လျပည့္ေက်ာ္ တစ္ရက္နိ႔မွာ လူငယ္တိ့ေတာ့ မဟုတ္။ တရားနာေရ ဥပုသ္သည္တိ့၊ တကာတကာမတိ့က ဝါဆုိပန္းခူးကတ္ေတ။ ဝါဆုိပန္းပါ ေတာပန္းေတာင္ပန္း ရြက္လွပန္းတိ့ပါ ပန္းတိ့အမ်ားႀကီးေရာက္ပါေရ။ စတီးဗန္းနန္႔ ေလးငါးဗန္းေလာက္ရေရ။ ၿပီးခေရႏွစ္က ေျပာလုိက္ေတ ၿပီးခေရႏွစ္က ေရာက္တယ္။ ေဒႏွစ္လဲ ေရာက္တယ္။ လူႀကီးတိ့က လူငယ္တိ့ကုိ ေျပာေက ေဒႏွစ္လူငယ္တခ်ဳိ႕လဲ ပန္းလာကပ္တယ္။ တြီ႔ပါေရ။” လုုိ႔ ဆရာေတာ္က မိန္႔ပါေရ။
776 total views, 1 views today